ilk numara şiire, yanındaki ikinci numara ise beyit veya dörtlüğe aittir.
1/6
Yüz bin Ferhâd külüng almış kazar taglar bünyâdını
Kayalar kesüp yol eyler Âb-ı Hayât akıtmaga
1/7
Âb-ı Hayât’un çeşmesi ‘âşıklarun visâlidür
Kadehi tolu yüridür susamışları yakmaga
6/4
Evvel gele şol yuyucı ardınca şol su koyucı
İledüp kefen sarıcı bunlar hâlün bilmez ola
18/7
Çün denize gark oldun bogazuna geldi su
Delü bigi talbınma iy bî-çâre batdun tut
19/1
Niteligüm soran işit hikâyet
Su vü toprak od u yil oldı sûret
19/3
Yil ile topragı kıldı mu’allak
Su içinde odı dutdı selâmet
24/4
Bu murdârı divşürenler bu su ile yunur sanur
Erden himmet olmayınca ‘ömür geçer yunmayısar
34/5
Erenün yüzi suyı himmeti ‘Arş’dan ulı
Kimi görsen bu hûlı eren ‘inâyetidür
50/1
Benüm gönlüm gözüm ‘ışkdan toludur
Dilüm söyler yari yüzüm suludur
50/4
Senün ‘ışkun deniz ben bir balıcak
Balık sudan çıka hemen ölidür
54/8
Her kim gaflet içre geçer cânı zevâl suyın içer
Derviş sırrı ‘Arş’dan uçar gerçegi yir yüzindedür
71/8
Adı sanı uşatdum
Küfrümi suya atdum
Miskînlige el katdum
Allah görelüm n’eyler
71/10
‘Âr-nâmusı bırakdum
Külümi suya atdum
Dervîşlige el katdum
Allah görelüm n’eyler
79/3
Bu yol uzakdur menzili çokdur
Geçidi yokdur derin sular var
83/6
Kibr ü menidür subaşı delim kişidür yoldaşı
Sen olmagıl anun eşi buna uyan yoldan azar
101/7
Yûnus esriyüben düşdi susakda
Çagırur Tapdug’ına ‘âr gerekmez
116/3
Zâhir suya banmadın el ayak deprenmedin
Baş sücûda inmedin kılınur tâ‘atümüz
116/5
Ne Ka’be’ye varalum ger mescide girelüm
Gerek suya yunalum biledür ‘illetümüz
116/6
Su ne kadar arıda çün yavuz hûyun bile
Meger bizi pâk ide Hak’dan ‘inâyetümüz
136/2
Tanla turup başun kaldur ellerüni suya daldur
Hem şeytânun boynını ur hem nefs dahı ölse gerek
143/1
N’iderüz dirlik suyın biz cânı yagmâya virdük
Cevherleri sarrâflara ma‘deni yagmâya virdük
147/1
Bu vücûdun ser-mâyesi od u su toprag u yildür
Her biri aslına gider gâfil olmak nendür senün
147/9
Şimdi Yûnus susadı diler ki senden içe
Bir içim bin kızıla nice bahân yok senün
148/4
Su getüreler yumaga kefen saralar komaga
Agaç ata bindüreler teneşire düşdi gönül
152/14
Su getüreler yumaga kefen saralar komaga
Agaç ata bindüreler teneşire düşdi gönül
157/3
Kara taşa su koyarsan elli yıl ısladurısan
Hemân taş gine bayagı hünerlü taş olur degül
157/3
Bir çeşmeden akan su acı tatlu olmaya
Edebdür bana yirmek bir lüleden sızaram
157/4
Taşdan çıkar dürlü sular ayagından biter neler
Câhil gönli taşdan beter câhil gelmez gelür degül
158/6
Şol Hızır’ıla İlyâs Âb-ı Hayât içdiler
Bu bir kaç yıl içinde bunlar ölesi degül
171/6
Bir çeşmeden akan su acı tatlu olmaya
Edebdür bana yirmek bir lüleden sızaram
177/3
Deniz yüzinden su alup sunı virürem göklere
Bulutlayın seyrân idüp ‘Arş’a yakın varan benem
180/5
Senün gibi cân var iken Âb-ı Hayât isteyeni
Karanulıga gireni ben anı hayvân tutaram
184/4
Urdılar suyum ılıdı
Kavum kardaş cümle geldi
Esen kalsun kavum kardaş
Allâh sana sundum elüm
190/4
Bâkî suyın içmiş iken belürmez ölüm çeşnisi
Niçe zevâl ire bana sevmegile varurısam
191/7
Nûh oldum Tûfân içün çok dürişdim dîn içün
Dînüme dönmeyeni suya gark idüp geldüm
208/2
Devlet tâcı başa kondı ‘ışk kadehin bana sundı
Susadugumca ben dahı her dem anı içer oldum
211/6
Dört dürlü nesneden hâsıl bilün benem uşda delîl
Odıla su toprag u yil bünyâd kılan Yezdân benem
226/1
Denizler olsa bir kadeh susalıgum kanmaz benüm
İnildümi yenemezem gözüm yaşı dinmez benüm
230/5
Sûret nakşın gidermekle gönül mülki temiz olmaz
Akar rahmet suyı çaglar gönül kirin yuyan gelsün
235/3
Günâhun çogu şûmından îmânun gülleri soldı
‘İnâyet suyıla her dem niçün anı suvarmazsın
252/6
İş bu tenün tertîbi od u toprak yil u su
Yûnus sen gör özüni suda toprakda mısın
253/4
‘Işkun odına yanayın derdün suyına kanayın
Gördügüm seni sanayın hayrân olayın bir zamân
270/1
Taşdun yine deli gönül sular gibi çaglar mısın
Akdun yine kanlu yaşum yollarumı baglar mısın
277/6
Bir garîb ölmiş diyeler
Üç günden sonra tuyalar
Sovuk suyıla yuyalar
Şöyle garîb bencileyin
278/2
İy gönül sana uyaldan kalmadı yüzümün suyı
Rahmet gele ta ki sana kandayısan dîvândasın
294/2
Cânum ‘ışkun külhânıdur tartınmadın ur odını
Kamış suyı şeker olur od bıragıcak külhâna
304/15
Dilden nesnene gelmez suyıla gönül yunmaz
Girçegin gelenleri yederler bir kılıla
309/2
Sular gibi seyreyle bir yirde karâr itme
Alçaklara ak yüri ‘ummâna irişince
312/5
Yine sahra vü merg-zâr hoş akar esrük bu sular
Cihânlara saçdı nisâr cümle ‘âlem dostı yine
329/1
‘Işk odı düşdi cânuma yakup beni yandurmaga
Yidi deniz suyı yitmez susalıgum kandurmaga
329/2
Yidi deniz suyı n’ider susamış ‘âşık cânına
Şeyhüm yüzi gerek bana gördükde baş indürmege
332/2
Bu dem ‘ışkun suyıyla gayrı yudum
‘Aceb ‘ârif benem ‘irfân içinde
341/2
Tanlacak turı gelgil elüni suya urgıl
Üç kez salâvât virgil andan bakgıl güneşe
342/7
Yûnus’ı ögen ögsün sögen Yûnus’a sögsün
Keçe suya salupdur ne durur irte gice
355/3
Göge eytdi dön didi ay-gün yürisün didi
Suyı mu‘allak kodı üstinde yir eyledi
356/9
Mûsâ gönüldi Tûr’a Hak’la münâcât kıla
Gördi kim bir su akar Mûsâ nazar eyledi
356/10
Mûsâ eydür göreyin bu su ne yirden gelür
Ger böyle akarısa zîr ü zeber eyledi
356/11
İlerü vardı Mûsâ la‘în oturmış aglar
Gözinün yaşıyımış ol su bınar eyledi
367/5
Çün gölden girü döndi budak üzere kondı
Silkindi her bir yönden bir tamla su döküldi
367/6
Ol suyun her birisin bir cân yaratdı güzin
Ol cânun her birisi bunda peygamber oldı
369/4
Öküz taşun üstinde taşı balık götürür
Balık suyun içinde binâsın yilden kodı
373/4
Dervîşler yüzi sulu
Görenler olur delü
Bâtını ‘Arş’dan ulu
Eve dervîşler geldi
376/3
Rahmet suyıyıla yudı gönlüm evin ap-arıca
Hıdmet kapusundan ana sundı şükür ayagını
379/2
Od u su vü topragı yili bile
Anunıla bünyâd eyledi teni
388/5
Bir hastaya vardunısa bir içim su virdünise
Yarın anda karşu gele Hak şarâbın içmiş gibi
388/7
Yûnus Emre bu dünyâda iki kişi kalur dirler
Meger Hızır-İlyâs ola Âb-ı Hayât içmiş gibi
404/7
Akar sulayın çaglaram
Dertlü cigerüm taglaram
Şeyhüm anuban aglaram
Gel gör beni ‘ışk n’eyledi
http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10663,metinpdf.pdf?0
s.343 ve sonrası SÖZLÜK
