DÜŞÜNMEYE ÇAĞRI 20.Yüzyıldan Anıtsal Bir Düşünce Mirası: DÜŞÜNENLERİN FORUMU
Fakrü zaruretin gerçek nedeni düşünce zafiyetdir ki, dış dünyanın zorladığı ve kendi sosyolojimiz ile alakasız düşünceler, fikir adamlarımıza muhtelif ithal izimler olarak benimsettirilmektedir. Atlantik-Akdeniz İttifakı özgün fikirlerin coğrafyamızda neşet etmesini, olgunlaşmasını engellemek için 365 gün 24 saat faaliyet halindedir. 657 sayılı Kanun ile Başbakan İsmet İnönü tarafından 1965 genel seçimlerinin arefesinde sağlamlaştırılan 09.00-17.00 mesaisi ile sınırlı bürokrasinin, 7×24 gerçekliğini anlayıp değerlendirmesi imkan dahilinde değildir.
Büyük Asya’nın, Türkistan’ın binlerce yıllık dil ve düşünce birikimini hafızasına Küçük Asya kültürü olarak nakşetmiş olan Türkiye’nin, 20.yüzyıl başından başlayarak kapanına kıstırıldığı Atlantik kumpasının neticesinde dili kısırlaştırılmış, düşüncesi ise değersizleştirilmiştir. Yalın bir kronik dram ile karşı karşıyayız.
454 forum ve 630 düşünür ile ülkemiz düşünce dünyasında unutulmaz izler bırakan Ali Gevgilili’nin 1980 Mayıs’ında mesleği ile vedalaşmasının ardından gelen askeri darbeler (1980, 1997, 2016) ülkemiz yerli düşünce mirasında derin yaralar açmıştır. Netice olarak yerli düşünceyi üretemeyen ülkemiz bu açığını dışarıdan ithal düşünceler ile kapatma yoluna gitmektedir. Ülkemiz yayın piyasasının üçte ikisinin yabancı telif-tercüme eserlerden oluştuğunu söylemek bir abartı sayılmamalıdır.
1946-2016 döneminde Atlantik İttifakı darbeler silsilesi ve mekaniği, Düşünenlerin “Düşünce Gücü”nü sürekli yok etmiştir. Düşünenlerin Forumu’nun vizyoneri Ali Gevgilili’nin 4 Mayıs 1980 tarihinde gazeteciliğe veda etmesi bu olgunun en belirgin bir tezahürüdür.
Fikr-i Âli, Zikr-i Âli Düşünür Ali Gevgilili Beyefendi’nin başlattığı “Düşünenlerin Forumu ve Düşünceleri” ekolünün yeniden canlandırılması da hayatta en hakiki güç olan “Düşünce Gücü”nün hareketlendirilerek gelişme yolunun açılması konusundaki mühim bir temennimizdir.
